Gedichten
de nacht is zwart
en ook de dag
droef zwart
ik doe mijn werk
ik eet mijn brood
ik drink omdat het moet
maar vraag niet of het smaakt
ik proef alleen gemis
dat onverteerbaar is.
verdriet heeft nu
geen tranen meer
er is alleen gemis
dat dieper graaft
soms is er even licht
nieuw licht
dat brandt een gat
in duisternis
soms
Willem Munsters
het einde van
jouw leven
is nog niet het einde
van mijn relatie met jou
het einde van
jou kunnen aanraken
betekent nog niet
dat je me niet meer raakt
het einde van het leven
is nog niet het einde
van het geleefde
en het geleden leven
ik ga wel verder
maar ik ga niet door
zonder jou
je blijft
in mijn geheugen
in mijn verhalen
ik ben mezelf niet
ondenkbaar zonder jou
ik spreek nog met je
en je antwoordt me nog
al weet ik niet of jij dat weet
ik hoop
dat dat jij ergens nog
een oogje in
het zeil houdt
zodat ik verder kan
Marinus van den Berg
Soms wil je niet
Wil je niet getroost worden
Wil je huilen
Alleen
In verdriet
Om wat je niet hebt
Wat niet meer is
Languit
Met opgetrokken knieën
Schokkend
En tranen die vloeien
Lig je huilend
Met een stem die breekt
Een lichaam uiteen
Een naakte ziel
Die hunkert
Naar dat
Wat er niet meer is
Alleen
Alleen zijn
Om van daaruit
Op eigen kracht
Weer langzaam op te staan
Wim Niesten